نيليا دختر نيلگون

شهريور ماه خوب و پر باري براي نيليا بود. روزايي كه بابا هادي نبود هر روز مي بردمش يه جايي.عاشق تا تا و خانه كودك بود:       يه روزم يه مهمون ويژه داشتيم خاله ندا و فاطمه جون و باباش اومدن خونمون     شبم موندن واي كه چه قدر خوش گذشت (به ياد قديمااااااا)     گرچه دو تا وروجك خيلي با هم كنار نيومدن ولي باز هم عالي بود         يه سفر 10 روزه هم رفتيم تهران و شمال با مامان جون و بابا جون و خاله منا و خاله ننا     جاي بابا هادي خالي   ...

سلام به مامانا و ني ني ياي اِشكِل (خوشگل)         چَن وقته من و مامان ثَيا (ثريا) از شما دور بوديم آخه مامان همش ميرفت اَدايه،منم خونه باباجون   پيش مان جون و ماماچي (عروسكم)بودم بابا هاديم اَدايه بود اينشهر ،ماشين منم برده بود يه بار   بهش گفتم چِلا ماشين نيا (نيليا) رو بردي؟ بعد ديگه نبرد.   چن روزم رفتيم خونه خاله نِنا و عمو حميد.اتاق پسر خاله كافانم ديدم (كاوان). هر كي اومد   ببينه گفتم بوء،اِشكل نيست.خب راستشو گفتم .حالا وقتي اومد بخاطر خاله ننا چيزي بهش   نميگم.(خدا آخر وعاقبت ما رو بخير كنه) بعدش رفتيم شمال-دريا. به همه ني ني ها گفتم ...